Pastasciutta, droge pasta is geen bord met droge pasta

De Italiaanse taal leren gaat met vallen en opstaan. Zo leerden we dat ‘pastasciutta’ (droge pasta) geen bord met droge pasta is…….

Wanneer Nederlandse vrienden of familie bij ons bezoek komen krijgen we altijd het compliment dat wij zo goed Italiaans spreken en alles begrijpen wat de Italianen zeggen. Niets is minder waar. In hun ogen klinkt ons Italiaans heel aardig, maar we zijn er nog lang niet en we verstaan lang niet alles wat gezegd wordt. Met name bij heel specifieke uitdrukkingen moeten wij verstek laten gaan.

En juist van de fouten die we maakten en nog steeds maken, leren we het meest. Een goed voorbeeld daarvan is het woord pastasciutta, vertaald droge pasta. Deze term hebben we jarenlang verkeerd geïnterpreteerd. Meer dan twintig jaar geleden vertoefden wij regelmatig in een mini-appartement van een Italiaanse vriendin in de badplaats Lignano. Als vrienden van de familie hadden we regelmatig contact met buurvrouw Liana Bucciol. Toen ik haar begin jaren 90 leerde kennen dacht ik dat het een ‘oud vrouwtje’ was. Ze was klein van stuk, gekleed in donkere kleding (want dat hoort nu eenmaal bij een weduwe), liep een beetje krom, praatte met een kraakstem en had meer snor en lange haren op haar kin dan ik ooit in mijn leven had kunnen kweken. Bovendien bevestigde ze mijn beeld van haar door telkens te roepen ‘Sono vecchia’ (ik ben oud). Ze bleek toen nog niet eens zestig jaar oud te zijn maar had het vroege overlijden van haar man haar snel oud gemaakt.

2004 – buurvrouw Liana (69) op bezoek in ons mini-appartement in Lignano

Nederlandse…. oh nee, Italiaanse zuinigheid
Liana was wellicht door een klein weduwepensioentje gedwongen zuinig te leven. Haar huis was povertjes ingericht en in de winter stookte ze alleen in de kleine keuken en sliep ze in een steenkoude slaapkamer onder dubbele dekens. Wanneer we vroegen wat ze zoal at tijdens ‘il pranzo’ (de warme lunch) zie ze meestal: Ach ik ben een oude vrouw, ik heb niet veel nodig, ik eet alleen maar een pastasciutta. Wij hebben jarenlang in de veronderstelling geleefd dat onze buurvrouw zo zuinig was dat ze tussen de middag op een bord gekookte droge pasta met een klodder olijfolie zat te kauwen. Geen vlees, geen vis, geen saus en zelfs geen brood erbij! Daar wordt toch niemand vrolijk van….

pasta ‘cappelletti‘, gevulde hoedjes in bouillon

Totdat we de kookboeken met Italiaanse gerechten in het Italiaans gingen uitpluizen. Ook daar stuitten we op de term pastasciutta, maar dan met foto’s van overheerlijke pastagerechten met vlees, vis en verrukkelijke sauzen. Blijkt dat in de Italiaanse keuken pasta op twee verschillende manieren geserveerd worden. Bij een pastasciutta (droge pasta) wordt de pasta gekookt in water, afgegoten en geserveerd met een saus, de wijze waarop pasta over de hele wereld gegeten wordt. Bij de andere methode, ‘pasta in brodo’ wordt de pasta – veelal de gevulde pasta soorten (pasta ripiena) zoals tortellini en cappelletti – geserveerd in de bouillon (brodo) waarin deze gekookt is. Feitelijk een soep met pasta als enige vulling.

‘pasta in brodo’ pasta geserveerd in bouillon

Dus bestaat er droge en natte pasta.
Het is jammer dat onze buurvrouw zo zuinig was dat zo ons nooit heeft uitgenodigd om samen met haar een pastasciutta te eten, want dan zouden we vast en zeker gesmuld hebben van een bord pasta met een klassieke saus en niet jarenlang in de veronderstelling hebben geleefd dat zij achter een bord droge pasta zat te kniezen….

Wij leren van onze fouten en hopen nog heel veel fouten te maken zodat we nog meer bijleren.

Klik hier voor een uitleg hoe Cappelletti (gevulde hoedjes) gemaakt worden

KLIK HIER VOOR ALLE BLOGS OP ‘IL TRAMONTO’

© www.iltramonto.eu – reactie: Sjaak Verweij – foto’s: Ad Smets

4 comments

  • Alfons Caris

    Ha ja, een misverstand is snel ontstaan. Toch verbaast het me ook wel een beetje. Het is me nooit zo opgevallen dat een Italiaan het woord ‘pastasciutta’ gebruikt als hij/zij het over een bord pasta (een maaltijd) heeft. Ik dacht dat het toch vooral gebruikt werd om het droge product aan te duiden, ook om dat te onderscheiden van het meer algemene woord ‘pasta’ (deeg).

    • Op de menukaart van één van de restaurantjes in ons dorp in Italië staat “pastasciutta” op de kaart. Ik heb er ook lang over gedaan voor ik door had wat hiermee bedoeld werd… ?

  • Yvette

    Cappelletti zijn niet alleen gevulde hoedjes. In Romagna hebben ze dezelfde vorm als de alom beroemde tortellini uit Emilia die met vlees gevuld zijn, maar dan groter en met een kaasvulling.

  • Sandra Kemna

    Wat leuk om te lezen zeg! Ik zeg ook altijd, niemand is ooit te oud om te leren en op kookgebied raak je sowieso nooit uitgeleerd. Leuk stukje weer, geweldig!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *