Vorkje prikken en een knuffel van de ober: La Rustica (Lignano)
Wij hadden gisteren een vergadering, georganiseerd door 2 gemeenten, en wel over toerisme 2.0, daarmee uitdrukkend dat het ging in relatie tot de nieuwe media. Wij mochten natuurlijk niet ontbreken. Maar wat doe je na afloop, als je eigenlijk honger hebt en het koekje dat er lag wel lekker was maar nog geen bodem kan leggen in die enorme buiken die we tegenwoordig hebben? Het was al 19:00 uur en hadden aandachtig enkele uren toegehoord. Voor Italianen nog koffietijd. Voor ons toch echt al lang tijd om een hapje te eten.
Terwijl dat kliekje (overheerlijke hutspot met gehaktbal) op ons stond te wachten in de koelkast, realiseerden wij ons dat we op weg naar huis langs een restaurant kwamen waar onze buurman als ober werkt.
Aangezien we al menig maal voor een gesloten deur stonden want wij onthouden die rare openingstijden niet altijd, vonden we het wel de moeite waard om nu maar eens te gaan kijken.
We waren de eerste gasten
Hoe kan het ook anders. Maar dat biedt wel perspectief om extra aandacht te krijgen. Zowel van onze buurman als van de eigenaren. Oktober en dan Nederlandse journalisten op bezoek krijgen! Dat is toch anders dan een ‘gewone’ Italiaan, niet dan!
Wie schetste onze verbazing: een zeer nette ‘tent’, smaakvol ingericht en verre van een echte ‘koele’ Italiaanse inrichting. Ik keek uit op Marilyn Monroe met allerlei glittertjes, een soort 3D schilderij. Houten plafond en witte muren. Mooie aankleding, we voelden ons er prettig bij.
Natuurlijk was de verwelkoming meer dan hartelijk. Waar word je persoonlijk zowat 
geknuffeld door een ober? Oh ja, ook bij ons eigen restaurant Agli Angeli, ha ha!
Ons beleid is altijd: eerst een pizza uitproberen en de keer erop iets anders. Aan de kwaliteit van de pizza ‘lees’ je meestal ook de kwaliteit van de keuken af. En weer werden wij bijzonder aangenaam verrast.
Bestel je ‘slechts’ een pizza, dan krijg je toch een verrukkelijke appetizer. Een soort loempiaatje deze keer. Zeer smakelijk en met een joekel van een garnaal erin. Top kwaliteit en stijlvol gepresenteerd. De pizza’s waren prima, die van Sjaak (cappriciosa) zelfs meer dan lekker! De mijne moest super pikant zijn echter wij ‘Hollanders’ zijn meer gewend met alle vreemde keukeninvloeden in ons lage kikkerlandje.
Na een lekkere prosecco van het huis bestelden we rode wijn voor bij de pizza. Doodzonde volgens Italianen, want bij pizza drink je bier! Maar ja, wij zijn ‘anders’ en kregen hun rode huiswijn, een Merlot van La Tunella! Helemaal een verrassing! Want recentelijk hebben wij dit chique wijngoed bezocht voor een interview met de oenoloog (klik hier voor het artikel).
Toetje staat er gekleurd op!
En geheel verrassend was het dat we een geweldig dessert kregen aangeboden. Van het huis!
Mensen, kijk gerust even naar de foto die we hebben gemaakt! Daar loopt toch het water van in je mond? Twee huisgemaakte sorbets van mango en aardbei. Een plaatje om te zien en wel zó lekker dat ik de bakjes openlijk heb uitgelikt.
De koffie met een bijgaande koude grappa uit de Veneto rondde het festijn op een passende wijze af.
Inmiddels zaten de eigenaren bij ons aan tafel voor een korte kennismaking. Een echtpaar dat sinds februari pas in La Rustica zit. Daarvoor runden ze een hotel in Lignano. Maar hun droom was toch nog een ‘verfijnd’ restaurant. Toen La Rustica vrij kwam zagen ze hun kans schoon om eindelijk hun droom te verwezenlijken. Wij zeggen: het is hen goed gelukt. De prachtige borden en schotels met verse vis en andere zeedieren die we voorbij zagen komen, waren een lust voor het oog.
Wij gaan dan ook zeker terug, en mogelijk op dinsdag. De dag dat de meeste restaurants gesloten zijn, zoals onze vrienden laatst ervoeren. Die hebben heel wat kilometers afgereden om er een op die dag te vinden. We kunnen hen nu dus vertellen dat La Rustica een aanrader is en lekker dichtbij!
