il Tramonto

Geen taboes
Marino Salvador wil met zijn kunstwerken vele taboes doorbreken. Hij geeft aandacht voor homoseksualiteit en laat zien dat vrijheid een waardevol goed is. De tijd van ‘Kunst als Hobby’ gaat hij straks vaarwel zeggen, wanneer hij op z’n 58ste met pensioen gaat. Want dat kan blijkbaar niet alleen in Griekenland maar ook nog in Italië, als je tenminste 40 jaar hebt gewerkt……

Brood op de plank
Als kleine jonge wist hij het zeker! Geen politieagent maar kunstenaar wilde hij worden! Marino Salvador tekende zich ongans als jongen en als teenager schilderde hij honderden paarden en exposeerde over de hele wereld. Niet veel van die werken zijn nog in zijn bezit, op 1 werk van een paard na dat in Padova hangt bij verre familie. Maar ja, we spreken over Italië 40 jaar geleden. Voor hem was de realiteit passend als voor zovelen in die tijd! Er moest gewerkt worden want er moest geld op de plank komen, dus geen mogelijkheid om zich als kunstenaar verder te laten opleiden.

Hij trouwt, krijgt een zoon en tientallen jaren lang wordt er hard gewerkt. Inmiddels heeft hij een aardig draaiende zaak in zonneschermen, gordijnen en bedlinnen in de buurt van Udine. Marino wist lange tijd zijn passie te onderdrukken. Het begon op een gegeven moment echter toch zó te kriebelen dat er geen ontkomen meer aan was. Er moest iets veranderen!

Passie volgen
Hij hoeft nu nog maar 1 jaar te werken en dan gaat hij met pensioen, dan heeft hij er 40 jaar werken op zitten. Zó jong (57) en dan achter de oleanders verdwijnen? Niets daarvan. Hij heeft in de aanloop naar zijn naderende pensioen zijn passie de vrije loop gelaten. Hij begon volop kunstwerken te creëren en in 2 jaar tijd had hij 50 prachtige schilderijen op zijn naam staan en in het derde jaar tientallen ijzeren metalen sculpturen. Hij is autodidact hetgeen hemzelf niet stoort. Hij is origineel en maakt dingen die ‘echte’ kunstenaars niet weten te maken. Hij denkt er niet over na, ze ontspruiten uit zijn geest. De werken zijn mooi, en dat krijgt hij niet alleen van zijn vrouw terug. Allen vertellen het hem. De ene na de andere expositie met zijn kunst, hij glundert als hij dit vertelt.

Hij droomt weer en nu van zijn nieuwe carrière als kunstenaar. Hij heeft op dit moment een expositie in de grote zaal van de prachtige pier van Lignano, voor hem een echt hoogtepunt, want net als voor velen betekent aandacht vanuit deze Italiaanse badplaats een van de belangrijkste waarderingen die je in dit deel van Italië kunt krijgen. Dan heb je het echt gemaakt!

Expo 2015 Milaan
In zijn zoektocht om nog bekender te worden zoekt hij actief naar publiciteit. “Maar waarom wil je nu interview in ‘il Tramonto’? Je staat over een maand met een expositie in Milaan, nota bene op de Expo 2015?” Voor mij een terechte vraag, waarop hij me vreemd aankijkt! Maar jullie worden overal genoemd waar ik kom. Van Triëst tot in de binnenlanden van Friuli Venezia Giulia. “Ik kom gisteren een burgemeester tegen, die praatte over jullie en een uurtje later kwam ik de directeur van de gerenommeerde galerie ‘Piero De Martin’ in Lignano tegen. Beiden adviseerden mij om contact met jullie op te nemen, want jullie bekendheid in Noord Italië en jullie internationale netwerk is booming en het zou goed voor mij zijn om met die positieve publiciteit mee te liften. Bovendien zou ik graag eens in Nederland en België willen exposeren.”

Wie weet dat de juiste persoon dit artikel leest! En toen kunstenares Alessandra Candriëlla het laatst in Venetië ook nog over ‘il Tramonto’ had, moest ik jullie echt spreken.”
Of hij kan goed overdrijven en nam mij in de maling, of Sjaak en ik zijn ons nog niet voldoende bewust van onze reputatie. In ieder geval, een afspraak voor een interview werd ingepland. Op de bewuste ochtend zat ik klaar met mijn aantekeningen en voorbereide vragen en wachtte op de komst van de kunstenaar.

En ook deze keer weer werd ik geconfronteerd met de heerlijke Italiaanse cultuur: het loopt anders! Hij kwam namelijk niet alleen. Hij werd begeleid door zijn vrouw, zijn nichtje en daar het kind van. Italië is onze leerschool voor de improvisatie en een les in het vergroten van onze competenties ‘flexibiliteit’ en ‘aanpassing’. Een interview met drie toeschouwers!

Middelvinger
Tussen de vele interrupties en interacties door tracht ik wel nog mijn vraag te stellen waar al die handen en vingers in zijn werken vandaan komen, wat bedoel je daarmee te zeggen? “Ik kan het je nu niet zeggen want ik mijn kleine nichtje is er nu bij maar in dit artikel (hij overhandigde mij het promotieblad ‘Stralignano’) staat de reden precies vermeld. Het nette antwoord vertaal ik als volgt: “kunst wordt vanuit handen geboren”.

Een ander antwoord zou inhouden dat de hand bij uitstek het vrije expressiemiddel is van de vrijheid. Persoonlijk kreeg ik meer de indruk dat hij met een passend gebaar, daarbij de middelvinger omhoog stekend, wil aangeven dat hij wil afrekenen met zijn verleden en zo mogelijk naar andere kunstenaars wil aangeven dat ook al heeft hij geen opleiding, hij hen een poepje zal laten ruiken.

[Show slideshow]

PER NOSTRI AMICI ITALIANI:

L’arte Friulana – Intervista con Marino Salvador (Basiliano)

Passione
La passione per l’arte l’ho avuta da sempre, ho sempre avuto una spiccata attitudine per il disegno e la pittura sin dalle scuole elementari, poi ho continuato a creare per molti anni facendo mostre e ottenendo molti premi e riconoscimenti da critici d’arte europei. Ho esposto in molte parti d’Italia e all’Expo di Tokio, New York e Dallas negli anni ottanta e novanta, poi per tanti anni ho creato siti internet e sfogato la mia creatività con il lavoro di sartoria. Adesso da due anni a questa parte ho deciso di riprendere la produzione artistica con quadri e sculture.

Ispirazione
L’ispirazione la trovo esclusivamente dentro di me, nella mia testa ci sono talmente tante idee accumulate negli anni di pausa pittorica che ora mi sento obbligato a rendere queste idee visibili e tangibili.

Corpi, mani & diti
Sinceramente i corpi sono un qualcosa che mi diverte e mi piace disegnare e dipingere, sia assomiglianti al vero che stilizzati.
Ogni corpo mostra un’azione o un desiderio e l’immaginazione può fare il resto. Invece le mani possono fare tantissime cose e dare tantissime emozioni come: comunicare, toccare, accarezzare, lavare, ordinare, pulire, guidare, scrivere etc, etc. E comunque ogni loro azione equivale ad una sensazione, emozione, dolore, piacere e tante altre cose.

Fra poco o futuro
Ma sinceramente ancora non lo so perché la mia rinascita artistica consiste in un progetto a lungo termine fatto di fasi.
La prima fase l’ho chiamata “Dal reale al virtuale e viceversa’ e ha compreso una cinquantina di quadri in acrilico riguardanti il corpo umano o parti di esso. La seconda fase cioè quella attuale si chiama “Ferro e fuoco” e comprende una serie di circa 30 sculture in alluminio, ferro, bronzo, ottone, rame, piombo e altri metalli raffiguranti un immaginario utopico d’amore e di sesso.

Nuova carriera
Mah, la pensione mi servirà per chiudere con il mio lavoro e dedicarmi esclusivamente all’arte e senz’altro sarà più impegnativo che un lavoro, ma sinceramente a me le sfide piacciono.